زندگی من همیشه بی‌تو با غمها گذشت            کی میایی، سالها از غیبت کبری گذشت

در قـدیـم از دوریِ تـو دیـدۀ تـر داشـتـم            حیف شد آن روزهای عاشقی آقا گذشت

هرچه سِـنّم رفت بالاتر گـناهم شد زیاد            غصه خوردی چون که عمرم دور از تقوا گذشت

گرچه بد بودم ولی پشت درت برگشته‌ام            فرصتی دیگر نصیبم کن دوباره با گذشت

بعد چندین ماه قـدر روضه را فـهمیده‌ام            دوری از هیئت برایم سخت و جان فرسا گذشت

هرکه پای پرچم این روضه‌ها زانو نزد            غرق دنیا ماند و عمرش پوچ و بی‌معنا گذشت

خوش به حال آن که تا کرببلا راهی شد و            یک سحر از عمر او کنج حرم زیبا گذشت

مادر ما پشت در بود و لگد بر در زدند            در شکست و دشمن از روی تن زهرا گذشت